Dall’incipit del libro:
‘Na vota cc’era un furnaru, e ogni matina carricava un’unza di pani a ‘na vièstia ca cci java davanti la putía. ‘Na jurnata dissi: «Ora jeu dugnu st’unza di pani a sta vièstia, e ‘un mi nni duna nuddu cuntu nè ragiuni; si vôta cu lu giuvini: «Vicienzu, dumani vieni la vièstia, comu jeu cci dugnu lu pani, tu cci ha’ a jiri dappressu, e ha’ a vidiri unni trasi.» Lu ‘nnumani vinni la vièstia, e lu furnaru cci detti lu pani; e n’àutru piezzu di panicci detti a lu giuvini. Vicienzu cci java pi dappressu a la vièstia; scontra un ciumi di latti, e Vicienzu si misi a manciari pani e latti, e a la vèstia ‘un la potti arrivari cchiù. Pigghiau e si nn’aggirau nni lu sò patruni. Lu patruni comu lu vitti vièniri senza nenti, cci dissi: «Dumani la viè stia vieni arrieri; si tu ‘un mi sa’ a diri unni va, jeu nun ti vuogghiu cchiù pi giuvini.»

